Dziękuję za opinie. Bardzo się cieszę, że się spodobało. Szczerze mówiąc sam się nad tym zastanawiałem Jabusan. Ale cóż, życie pisze różne scenariusze a jemu akurat widać przyszło grać taką rolę. Dlaczego? Tego pewnie nie dowiemy się nigdy. Ale gra ją mistrzowsko. Początkowo, robiąc to zdjęcie myślałem tylko i wyłącznie o B&W, dla podkreślenia powagi sytuacji, jednak ten człowiek był tak pogodny, tak niesamowicie pozytywny w stosunku do otoczenia (obserwowałem go dłuższą chwilę zastanawiając się nad zdjęciem), że postanowiłem przedstawić jego świat jednak w kolorach. Jego kolorach. Siedział sobie na ławce obok, ze szczerym i prawdziwym uśmiechem patrzył jak bawią się moje dzieci, i jak gdyby nigdy nic rozwiązywał sobie krzyżówki znalezione pewnie na śmietniku i słuchał sobie radyjka na baterie przyczepionego do wózka z całym swoim dobytkiem. Nigdy nie zapomnę wyrazu jego twarzy i jego uśmiechu. Żałuję, że nie uwieczniłem tego na fotografii ale jakoś nie byłem w stanie wycelować mu w oczy i wcisnąć spust migawki. Ten człowiek po prostu był szczęśliwy.